آموزش نگهداری از گل میمون

گل میمون یا میمونی به دلیل شکل خاص خود به این اسم نام‌گذاری شده است. این گل زیبا مناسب باغچه، پارک‌ها و فضاهای باز می‌باشد. در این مقاله به آموزش نگهداری از گل میمون می‌پردازیم. نام علمی گل میمونی Antirrhinum majus است.

نحوه آبیاری گل میمونی:
هر زمان که سطح خاک گل میمون خشک شد باید اقدام به آبیاری کنید. آبیاری بیش از اندازه و عدم خشک شدن نسبی سطح خاک در بین دو نوبت آبیاری منجر به افزایش احتمال بیماری‌های قارچی و همچنین پوسیدگی ساقه‌ها و ریشه این گیاه می‌شود. همچنین ساقه‌های گیاهانی که بیش از اندازه آبیاری شوند از استحکام مناسبی برخوردار نیستند و این گیاهان گلدهی مناسبی نیز ندارند.

مقدار نور مورد نیاز برای گل میمون:
گل میمون به مکانی با حداقل ۶ تا ۸ ساعت نور مستقیم آفتاب نیاز دارد. کمبود نور از دلایل کاهش گلدهی و افزایش خطر شیوع بیماری‌های قارچی است. نور مستقیم آفتاب در طی تابستان این گیاه را آزار نمی‌دهد مگر آنکه دما خیلی گرم شود که در این صورت گیاه از بین نمی‌رود اما از گلدهی آن کاسته می‌شود. گل‌های میمون در مناطقی که تابستان‌های خنکی دارند بهترین گلدهی را نشان می‌دهند.

دما مناسب برای رشد گل میمون:
گل میمون آب و هوای نسبتاً خنک را دوست دارد زمانی که دمای هوا در طی روز حدود ۲۱ درجه است بهترین گلدهی را دارد. دمای شبانه نیز تا زمانی که در حدود ۱۰-۵ درجه سانتی‌گراد است برای این گلدهی این گیاه مناسب است اما با گرم‌تر شدن هوا و رسیدن به فصل تابستان از گلدهی این گیاه کاسته می‌شود. یعنی دمای حدود ۳۲-۲۶ برای گلدهی این گیاه نامناسب است و گلدهی آن کاسته می‌شود. همچنین همان‌طور که در مقدمه اشاره کردیم این گیاه به طور کل چندساله است و در صورت مساعد بودن شرایط محیطی و دمای هوا می‌تواند تا چند سال در محیط باقی بماند. این گیاه معمولاً دما را تا حدود ۱- درجه سانتی گراد تحمل می‌کند و از بین نمی‌رود اما در برخی از شرایط (محافظت در برابر وزش بادهای سرد و عدم خیس ماندن مداوم خاک گیاه به دلیل ریزش باران‌های زمستانی) و در برخی از نمونه‌ها (برخی از نمونه‌های این گیاه اصولاً از برخی دیگر مقاوم‌تر هستند) احتمال زنده ماندن آنان تا ۱۲- درجه سانتی‌گراد نیز وجود دارد.

خاک مناسب برای گل میمونی:
گل میمون در خاک‌هایی که مواد ارگانیک همانند خاک برگ و کود پوسیده دامی دارند و همچنین از زهکش خوبی نیز برخوردار هستند به خوبی رشد کرده و گلدهی قابل توجهی دارد. همچنین این گیاهان چندان به تغذیه مصنوعی نیاز ندارند و اگر در زمان آماده سازی خاک از مواد ارگانیک استفاده شود نیازی به مصرف کودهای شیمیایی در طی فصل رشد نیست.

آموزش تکثیر گل میمونی:
گل میمون را می‌توان به آسانی و از طریق بذر تکثیر کرد. بذرها را می‌توان در محیط داخل خانه و ۸-۶ هفته قبل از پایان فصل سرما کاشت تا زمان فرارسیدن بهار و گرم شدن و مناسب شدن دمای هوا، گیاهان جوان را به محیط بیرون منتقل کرد. همچنین در فصل بهار و بعد از برطرف شدن خطر آخرین یخبندان و سرمای دیررس در بهار می‌توان بذرها را به شکل مستقیم در فضای آزاد همانند بستر باغچه کاشت کرد. بذرها در دمای ۲۱-۱۸ درجه سانتی‌گراد و در حدود ۱۰ روز جوانه می‌زنند.

همچنین برخی از پرورش دهندگان معتقد هستند که اگر قبل از کاشت بذرها و به مدت ۴۸ ساعت بذرها را در مکانی سرد مثل یخچال نگهداری کنیم جوانه زنی آنان بهتر خواهد شد. برای کاشتن بذرها می‌توان از مخلوط خاک برگ+ خاک معمولی استفاده کرد. بذرها را با ملایمت روی سطح خاک پخش کنید و با کف دست کمی آنها را فشار دهید لزومی به ریختن خاک بر روی بذرها نیست زیرا بذر گل‌های میمون به نور برای جوانه زنی نیاز دارند. تا سبز شدن بذرها و برای جلوگیری از خشک شدن خاک و همچنین جابجا شدن بذرها به دلیل جریان آب می‌توان از روش غبار پاشی برای آبیاری آنان استفاده کرد و زمانی که گیاهان جوان دارای چند برگ کوچک شدند می‌توان به شیوه معمولی به آنان آب داد. زمانی که گیاهان ۶-۴ برگ داشتند می‌توان نسبت به انتقال آنان به مکان کاشت اصلی اقدام کرد. هنگامی که گیاهان جوان را به بستر باغچه منتقل می‌کنیم می‌توان فاصله کاشت ۳۰ سانتیمتر را در بین نمونه‌های بلند قامت و فاصله ۲۵-۱۵ سانتیمتر را در بین نمونه‌های کوتاه قامت در نظر گرفت.

نحوه هرس گل میمونی:
برای جلوگیری از بلند شدن گیاهان می‌توان زمانی که آنها جوان هستند نسبت به سرزنی اقدام کرد. این عمل موجب رشد شاخه‌های جانبی بیشتر و بوته‌ای شکل شدن گیاه و جلوگیری از شکل گیری ساقه‌هایی بلند و خمیده شود. همچنین با جدا سازی شاخه‌های گل که پژمرده شده‌اند می‌توان گلدهی گیاه را تحریک کرد و دوران گلدهی را افزایش داد.

آفات و بیماری گل میمون:
از جمله بیماری‌های شایع این گیاه می‌توان به بیماری زنگ اشاره کرد که نوعی بیماری قارچی است که در اثر آن نقاط نارنجی – قهوه‌ای رنگی بر روی برگ‌ها پدیدار می‌شود. البته بروز این بیماری اکثراً در مناطقی روی می‌دهد که این گیاه را به شکل چندساله پرورش می‌دهند. از دیگر بیماری‌های قارچی می‌توان به کپک خاکستری، لکه برگی قارچی، سفیدک دروغین و پوسیدگی ریشه نام برد. شته یکی از آفات شایع این گیاه است و در مورد دیگر آفات چندان حساسیت خاصی نشان نمی‌دهد.

منبع: باغ سبز
انتشار: میهن کاکتوس