همه چیز در مورد بذر کاکتوسها – قسمت اول : در این سری از مقالات به طور بسیار تخصصی به تشریح بذر کاکتوسها میپردازیم. این مقالات برگرفته از معتبرترین رفرنسهای گیاهان در دنیا میباشد که برای اولین بار توسط سایت میهن کاکتوس انتشار مییابد. بذر یا دانه کاکتوسها داری تنوع بالایی از نظر رنگ، شکل اندازه هستند که این تفاوتها و همچنین تفاوت گونهها باعث میشود که هر بذر خصوصیات خاص خود را داشته باشد. در طبیعت بذرهای کاکتوس توسط حشرات، جوندگان، پستانداران، پرندگان ، آب و باد پراکنده میشوند و این انتشار توسط حیوانات ضامن حفظ یک گونه گیاهی در طبیعت میباشد. شکل و رنگ این کاکتوسها به گونهای است که حیوانات را به خود جذب میکنند و حیوانات پس از خوردن میوه دانههای میوه را در سراسر منطقه دفع میکنند. معمولاً کاکتوسهایی که میوههای آنها توسط حیوانات خورده میشود دارای پوسته ضخیمتری هستند تا در مقابل اسیدهای معده حیوانات سالم بمانند. و این همان روشی هست که برای سبز شدن برخی بذرها استفاده میشود(استفاده از اسیدها برای تحریک و سبز شدن بهتر بذر). از این گونهها با بذر با پوسته ضخیم میتوان به Opuntia، Epiphyllum، Hylocereus، Pachycereus، Ferocactus، Carnegiea، Sclerocactus polyancistrus، Pereskia aculeata اشاره کرد.
برخی بذرها مانند Strombocactus، Aztekium، و Parodia عمدتاً توسط مورچهها انتشار میابند.
همچنین بذر برخی گونهها مانند Matucana، Selenicereus wittii به دلیل سبک بودن توسط باد پخش میشوند.
بذر کاکتوس تا زمانی که شرایط لازم برای سبز شدن فراهم نشود به خواب میرود و زمانی که شرایط فراهم شد، شروع به جوانه زدن میکنند. این عمل کمک میکند تا گونه گیاهی حفظ شود. بر خلاف تصور خیلی از علاقهمندان به کاکتوسها، بذر کاکتوسها میتوانند سالها در شرایط سخت باقی بمانند این زمان به نوع کاکتوس بستگی دارد به عنوان مثال: بذر گونه Oreocereus erectocylindrica بعد از ۴ سال به خوبی سبز میشود.
در حالی که گونههای Melocactus peruvianus, Echinopsis tegeleriana, and، Samaipaticereus به سرعت و در عرض ۲ سال قدرت جوانه زنی خود را از دست دادند. در برخی گونهها از دست دادن قدرت جوانه زنی به تدریج کم میشود مانند Ferocactus spp. and Echinocereus spp. بعضی از گونهها مانند Coryphanta odorata و Rebutia بعد از گذشت ۷ سال بالای ۹۹ درصد از آنها سبز شد. دو گونه Ferocactus herrerae و emory بعد از گذشت ۱۰ سال در حدود ۸۰ درصد سبز شدند. گونههای مختلف فرالیا و برخی از گونه های ژیمنوکالسیوم به سرعت قدرت جوانه زنی خود را از دست میدهند. اکثر واریته های ملوها ۴ تا ۵ سال، ماتوکانا ۹ سال، فرو لاتیس پینوس ۶ سال، قدرت جوانه زنی خود را حفظ میکنند.
البته میزان حفظ قوه نامیه بذر بستگی به شرایط نگهداری آن دارد، عواملی مانند رطوبت بالا، قارچها، درجه بلوغ دانه، حرارت و نور بر روی مدت زمان حفظ قدرت جوانه زنی تأثیر دارد. بهترین مکان برای نگهداری بذرها ایجاد شرایطی مانند محیط طبیعی آنها میباشد.
دمایی در حدود ۱۸ درجه با رطوبت زیر ۵% و تاریک بهترین مکان برای نگهداری بذر کاکتوس میباشد. در شرایط ایده آل بذر بعضی از کاکتوسها تا ۱۰۰ سال قدرت جوانه زنی خود را حفظ میکنند.
متأسفانه امروزه با تغییرات محیطزیست و بیتوجهی کشورها بسیاری از گونهها مانند Aztekium ritterii, Strombocactus disciformis,
Mammillaria pectinifera, Cephalocereus senilis, and Astrophytum asterias در طبیعت در حال انقراض هستند. البته تاکید میکنم در طبیعت چون این گونهها به طور گسترده در گلخانهها تکثیر میشود. ولی مشکل اینجاست در گلخانهها با پیوند زدن و تکثیر از قلمه، و گردهافشانی نادرست اصالت گیاهها را از بین میبرند. تکثیر از بذر و گردهافشانی صحیح اجازه میدهد تنوع ژنتیکی حفظ شود.
ادامه این بحث را در مقالات بعدی سایت میهن کاکتوس مطالعه کنید. در مقالات بعدی به میزان درجه حرارت مورد نیاز، همچنین خواب بذرها و نور مناسب برای سبز شدن بذرها به طور تخصصی خواهیم پرداخت.
ترجمهشده توسط تیم تحقیقاتی میهن کاکتوس
منابع:
Antesberger, H. (1991). Melocactus laui, a new species from Aruba, Netherland Antillas. Cactus and Succulent Journal (U.S.), 63: 241–۲۴۳٫ Alcorn, S.M. & Kurtz, E.B. (1959). Some factors affecting the germination of seed of the saguaro cactus (Carnegiea gigantea). American Journal of Botany, 46: 526–۵۲۹٫ Alcorn, S.M. & Martin, S.C. (1974). Cereus giganteus Engelm. In: Seeds of Woody Plants in the United States, pp. 313–۳۱۴٫ Washington, D.C.: Forest Service U. S. Department of Agriculture. 883 pp. Alvarez-Aguirre, M.G. & Montan8a, C. (1997). GerminacioHn y supervivencia de cinco especies de cactaHceas del Valle de TehuacaHn: Implicaciones para su conservacioHn. Acta Bota& nica Mexicana, 40: 43–۵۸٫ Anonymous (1995a). Culture de: Copiapoa. Cactus-Aventures International, 25: 16. Anonymous (1995b). Culture de: Epithelantha. Cactus-Aventures International, 28: 16. Anonymous (1996a). Culture de: Neoporteria. Cactus-Aventures International, 29: 17. Anonymous (1996b). Culture de Lobivia. Cactus-Aventures International, 30: 16. Anonymous (1996c). Growing: Frailea. Cactus-Aventures International, 31: 17. Anonymous (1997a). Growing: Melocactus. Cactus-Aventures International, 33: 16. Anonymous (1997b). Growing: Matucana. Cactus-Aventures International, 34: 16. Anonymous (1997c). Growing: Parodia. Cactus-Aventures International, 35: 17. Arias, I. & Lemus, L. (1984). Interaction of light, temperature and plant hormones in the germination of seeds of Melocactus caesius Went (Cactaceae). Acta Cientn&fica Venezolana, 35: 151–۱۵۵٫ Arredondo-GoHmez, A. & Camacho-MorfmHn, F. (1995). GerminacioHn de Astrophytum myriostigma en relacioHn con la procedencia de las semillas y la temperatura de incubacioHn. Cacta&ceas y Suculentas Mexicanas, 40: 34–۳۸٫ Ault, J.R. & Blackmon, W.J. (1987). In vitro propagation of Ferocactus acanthodes (Cactaceae). HortScience, 22: 126–۱۲۷٫ Bach, D. (1998). Soils for succulents—A nurseryman’s view. Cactus and Succulent Journal (U.S.), 70: 7–۹٫
انتشار:میهن کاکتوس
مقالات مشابه: