آموزش نگهداری و معرفی آلوئه پیرسونی: این گونه در پارک ملی و کوههای مجاور ان در منطقه نامیبیا و در ارتفاع ۳۰۰ تا ۱۵۰۰ متر از سطح دریا در یکی از خشکترین و داغترین قسمتهای کمربند namaqualand و منطقهای با خاک ماسهای در میان سنگها و همچنین در مناطق شیبدار سنگی جنوب و جنوب غربی در میان درختچهها روئیده و رشد میکند. در این مناطق باران بسیار کم و بارش بیشتر در فصل زمستان است. نام علمی این گونه Aloe pearsonii از خانواده aloaceae میباشد.
در آفریقای جنوبی در طی ۱۰ سال گذشته به دلیل افزایش قابل ملاحظه چرای دام این گونه حداقل ۳۰ درصد کاهش جمعیت داشته است بسیاری از گیاهان بالغ به دلیل آسیب ناشی از چرای دام از بین میروند از اینرو و به دلیل کاهش چشمگیر جمعیت، آلوئه پیرسونی در فهرست گیاهان در حال انقراض آفریقا قرار گرفته است.
این گیاه به نام پروفسور هنری هارولد وارز پیرسون نامگذاری شده است گیاه شناس انگلیسی و بنیانگذار و اولین مدیر باغ گیاه شناسی ملی که اولین بار در سال ۱۹۱۰ این گیاه را شناسایی کرد.
شکل ظاهری:
آلوئه پیرسونی یک گیاه بسیار زیبا با برگهای جذاب، ساقههای کوچک و بزرگ و مستقل به تعداد زیاد است که عموماً هر ساقه به صورت انفرادی و از سطح خاک میروید و در مواردی ممکن است یک ساقه چند شاخه شود.
این گیاه به صورت درختچهای رشد کرده و ارتفاعش به ۱ تا ۲ متر میرسد برخی از بوتههای بزرگ این گونه در richtersveld احتمالاً چند صد ساله هستند.
برگهای گیاه زیبا، منحصر به فرد،تقریباً گوشتی و مثلثی است که در لایههای متراکم با ۴ یا ۵ برگ در هر لایه رشد میکند این لایهها در یک الگوی هندسی جذاب به سمت پایین متمایل است. برگها عمدتاً سبز رنگ یا سبز مایل به خاکستری است برگهایی که در قسمت بالای ساقه و در معرض نور زیاد قرار دارد تمایل دارند به رنگ قرمز تبدیل شوند در حالی که برگهایی که در سطح پایینتر قرار دارند سبز رنگ هستند.
شما اغلب رنگهای مختلف در برگهای یک گیاه میتوانید مشاهده کنید و همین خصوصیت (تنوع رنگ در برگها) باعث شده طرفداران زیادی بین علاقهمندان به گل و گیاه داشته باشد، برگهای مسن و قدیمی ریزش دارد.
گل آذین گیاه انفرادی یا چند شاخه و به طور کل مخروطی است جوانههای باز نشده به صورت افقی و آویز به سمت پایین است.
گلها باریک و استوانهای به رنگ قرمز تا زرد هستند پرچمها به طول ۳۰ میلیتر بلند میشوند.
توضیحات تکمیلی:
در بین آلوئه ها گونه پیرسونی یک گیاه بسیار جذاب و پرطرفدار است. ساقه: طولانی، صاف، ثابت با ۱ تا ۲ متر قد و حدود ۰٫۵ قطر دارد.
برگها:ضخیم، کوتاه، چرمی با انحنایی رو به پایین در قسمت نوک برگ، در ردیفهای عمودی و منظم که در هر ردیف ۴ – ۵ برگ قرار دارد طبقات با هم همپوشانی داشته و هر ردیف صفحه زیرین را پوشش میدهد. حاشیه برگها برآمدگیهای کوچک تیز و دندانی مانند دارد اما غضروفی نیست. برگها ۵۰-۹۰ میلیمتر طول و ۱۵ -۳۰ میلیمتر عرض دارد و در رنگهای سبز، سبز مایل به خاکستری و در رأس ساقه قرمز مایل به سبز است. رنگ قرمز برگها اغلب در زمان خشکسالی یا قرار گرفتن در معرض نور زیاد خورشید ایجاد میشود.
گل آذین: جانبی، انفرادی یا چند شاخه با براکته های پراکنده، گلها مخروطی شکل رو به بالا و بسیار متراکم است.
گلها: رو به بالا، باریک به طول ۲۰-۲۵ میلیمتر و رنگ زرد طلایی یا قرمز رنگ با دهانه طلایی گسترش یافته است.
میوه: حدود ۲۲ میلیمتر طول و ۷ -۸ میلیمتر قطر دارد. زمان گلدهی گیاه ژانویه تا فوریه است.
شرایط نگهداری:
آلوئه یک گیاه کم توقع در رشد و نگهداری است و به شرایط و مراقبت خاصی نیاز ندارد.
خاک:
به بستری کشت سبک، متخلخل، با زهکشی بالا نیاز دارد مخلوط خاک مرغوب و یک سوم ماسه یا سنگریزه بستر مناسبی برای این گیاه است.
نور:
به مکانی با نور زیاد نیاز دارد در فصول گرم سال نور مستقیم را فیلتر کنید نور زیاد و مستقیم باعث قرمزی تمام برگهای گیاه میشود.
آبیاری:
به آبیاری منظم و کافی در فصل رشد فعال نیاز دارد در زمستان آبیاری را محدود و بسیار کم برای جلوگیری از خشک شدن ریشه انجام دهید،
به یاد داشته باشید ریشههای آلوئه مانند اغلب ساکولنتها از خاک دائم خیس و آبیاری غرقابی رنج برده و دچار پوسیدگی و مرگ گیاه میشود.
دما:
گرما را به شرط آبیاری منظم دوام می آورد در فصول سرد از یخبندان محافظت شود هر چند در برخی منابع ذکر شده این گیاه دمای صفر درجه را تحمل میکند ولی در شرایط کشت گلدانی بهتر است زمستان در مکان سرپوشیده و به دور از سرمای شدید نگهداری شود.
تعویض گلدان:
آلوئه رشد کندی دارد برای همین دو تا سه سال یکبار به تعویض گلدان نیاز دارد در بهار زمانی که ریشههای گیاه تمام فضای گلدان را پر کرد اقدام به جابجایی با یک سایز بزرگتر نمایید در صورت تمایل میتوانید ساقههایی که ریشه مستقل دارد جدا و هر کدام را در گلدان مستقل کشت کنید.
نویسنده: خانم یزدانی
منبع: میهن کاکتوس