آموزش نگهداری و تکثیر درختچه موز زینتی

آموزش نگهداری و تکثیر درختچه موز زینتی : درختچه موز که بیشتر در منازل و گلخانه‌ها نگهداری می‌شود درختی است بسیار زیبا با برگ‌های بلند که طول آنها تا یک متر نیز می‌رسد. زیستگاه اصلی این درختچه مناطق جنوب و جنوب شرقی آسیا می‌باشد. تکثیر درختچه موز از طریق بذر و پاجوش انجام می‌شود که تکثیر از پاجوش مرسوم‌تر و آسان‌تر است.

آموزش نگهداری و تکثیر درختچه موز زینتی :

نور: درختچه موز به نور زیادی احتیاج دارد سعی کنید آن را در محلی از گلخانه یا منزل بیشترین نور را داشته باشد.

آبیاری: طریقه‌ی آبیاری درختچه‌ی موز باید با فواصل زمانی منظم انجام شود و در فصل گرما این گیاه به دو تا سه بار آبیاری در هفته احتیاج دارد که این میزان در فصل زمستان به یک بار در هفته کاهش می‌یابد.

تغذیه و خاک: این گیاه به کود مناسب به‌صورت محلول پاشی و از طریق ریشه تقریباً هر سه هفته یک بار احتیاج دارد تا رشد خوب و قابل توجهی داشته باشد و خاک با ترکیب خاک باغچه با پیت ماس یا کوکوپیت و مقداری ورمی کمپوست مناسب این درختچه می‌باشد.

تعویض گلدان: با توجه به رشد سریع ریشه‌های درختچه موز ممکن است هر سال نیاز به تعویض گلدان داشته باشد. بهترین زمان برای تعویض گلدان اواخر زمستان می‌باشد. حتماً کف گلدانی که استفاده می‌کنید دارای سوراخ‌هایی برای خروج آب باشد.

تکثیر: همان طور که در بالا اشاره شد این گیاه از طریق پاجوش به راحتی تکثیر می‌شود. می‌توانید در فصل بهار پاجوش‌ها را جدا کرده و در گلدان‌های جدید بکارید.

بیماری‌ها:
از شایع‌ترین مشکلات درختچه موز می‌توان به ریزش برگ‌ها، زرد شدن برگ‌ها، سوختگی نوک و اطراف برگها و لکه‌های سفید بر روی برگها اشاره کرد. اغلب بیماری‌های این درختچه در اثر بیماری‌های قارچی می‌باشد که میتوان برای درمان از سموم قارچ‌کش استفاده کرد.

علائم کمبود عناصر غذائی درخت موز:

نیتروژن:
در مراحل اولیه کمبود نیتروژن رنگ صورتی در زیر رگبرگ‌های اصلی و دمبرگهای موز ایجاد می‌شود و رشد گیاه شدیداً تحت تأثیر قرار می‌گیرد و برگهای مسن‌تر علائم زردی را نشان می‌دهد و رنگ برگ‌های جوان نیز سبز کمرنگ می‌شود.

فسفر:
کمبود فسفر محدودیت شدیدی در رشد گیاه ایجاد می‌کند و در برگ‌های پایین علائم بافت مردگی مشاهده می‌شود و برگ‌های پیرتر به رنگ سبز تیره مایل به آبی در می‌آید. در اثر کمبود شدید فسفر موز رشد رضایت‌بخشی ندارد و سپس خشک می‌شوند و گیاهانی که زنده می‌مانند رشدشان متوقف و سوختگی شدید در حاشیه برگ‌ها ایجاد می‌شود.فسفر مقدار ریشه را زیاد و میوه را زودرس می‌نماید.

پتاسیم:
کمبود پتاسیم باعث ظهور لکه‌های کوچک قهوه‌ای تا قهوه‌ای مایل به ارغوانی در لبه و سطح بالایی دمبرگها می‌شود. برگهای پیرتر، رگبرگ‌هایشان زرد می‌شود و این برگ‌ها انحنا پیدا کرده و نوک آنها به سمت پایین خم می‌شود و رشد ظاهری گیاهان متوقف می‌گردد.

روی:
برگ‌ها خوشه‌ای، توقف رشد، تغییر شکل برگ و افزایش نسبت طول به عرض در برگها، زردی و باریک شدن برگ از علائم کمبود روی است.

آهن:
کمبود آهن سبب تشکیل برگهای نابهنجار و مرگ زودهنگام و میوه کوتاه و بدشکل می‌شود.

مس:
در اکثر کمبود مس گیاهان پژمردگی ظاهری همراه با فواصل کوتاه بین دم برگ‌ها که از ساقه علفی پدیدار می‌شود نشان داده‌اند و برگهای این گیاهان سربزیر انداخته و ظاهری چتر مانند به خود می‌گیرند.

منبع: میهن کاکتوس