حلزونها از آفات مهم کشاورزی هستند که تقریباً هر کسی با باغ و باغچه سروکار دارد با این حشره آشنایی دارد. حلزونها بیشتر در مناطق مرطوب و پر باران دیده میشوند. حلزونها به گیاهان و درختان خسارت وارد میکنند. حلزونها از گروه نرمتنان هستند. زیست شناسان تا به امروز بیش از ۳۰ هزار گونه حلزون را شناسایی کردهاند. در این مقاله به ۱۰ روش کاربردی برای از بین بردن حلزونها میپردازیم.
۱- برای از بین بردن حلزونها میتوان از قاتلهای طبیعی انها مانند ماکیان استفاده کرد. با رها سازی ماکیان در باغهای زراعی و باغچه تا حدود زیادی میتوان با حلزونها مبارزه کرد.
۲- سمپاشی و استفاده از طعمه مسموم: با استفاده از سموم شیمیایی میتوان حلزونها را از بین برد. بهکارگیری سموم مختلف مانند سوین یا لیندین یا ایجاد طعمه در مسیر حلزونها.
۳- ایجاد موانع فیزیکی اطراف باغچه: میتوان با ریختن موادی مانند پوست تخم مرغ خرد شده، تراشه چوب یا خاک اره، خاکستر، شن و ماسه و سنگ ریزه با لبههای تیز، سبوس گندم، سبوس برنج، پشم گوسفند، کاغذ سمباده، مواد چسبنده، پودر گچ، پودر آهک و بلورهای نمک از ورود حلزونها به باغچه جلوگیری کرد.
۴- استفاده از طعمههای غیر سمی: این طعمهها حاوی ماده معدنی فسفات آهن هستند و اثر ضد تغذیه بر روی راب و حلزون دارند بطوریکه تغذیه این آفت پس از مصرف طعمه متوقفشده و خسارت به گیاهان کاهش قابلتوجهی مییابد. حلزونها ۱ تا ۳ روز پس از مسمومیت با این طعمه میمیرند. مواد مؤثر این طعمه برای انسان و سایر جانداران سمی نیستند و حتی با جذب تدریجی در خاک میتواند باعث تأمین بخشی از مواد غذایی موردنیاز گیاهان شوند.
۵- استفاده از تله برای از بین بردن حلزونها: یکی از این تلهها که به سادگی و با هزینه کم قابل ساخت است، تشکیل شده است از یک ظرف کم عمق پلاستیکی که طوری در زمین دفن میشود که لبه آن ۱ تا ۲ سانتی متر بالاتر از سطح زمین قرار گیرد. داخل این ظرف محلولهای مختلفی برای جذب حلزون ریخته میشود. ماءالشعیر اگرچه ممکن است برای این کار چندان اقتصادی نباشد ولی اثر جذب کنندگی قوی روی این آفت دارد. محلول سرکه و شکر در آب (۱ قاشق غذاخوری شکر، ۱ لیوان سرکه در ۱ لیتر آب) یا میوههای تخمیر شده در آب نیز اگرچه کار آیی کمتری نسبت به ماءالشعیر دارد ولی مقرون بهصرفه تر هستند. راب و حلزون در هنگام تاریکی به این محلولها جذب شده و برای مصرف آنها هجوم میآورند بطوری که بسیاری از آنان در ظرف کم عمق حاوی محلول افتاده و غرق میشوند. البته محل قرار دادن و تعداد این تلهها در عملکرد آنان تأثیر زیادی دارد. این تلهها باید هر چند روز یکبار تخلیه و محلول داخل آنها تعویض گردد. در هنگام بارندگی برای جلوگیری از رقیق شدن محلول جذب کننده، باید بهر وسیله ممکن روی ظرف پوشانیده شود بطوری که فضای کافی برای عبور حلزون از زیر پوشش وجود داشته باشد.
۶- جمع آوری دستی حلزونها: این روش نیاز به صرف وقت و حوصله دارد ولی حداقل در باغات و مزارع کوچک مقرون بهصرفه است و در کاهش استفاده از سموم تأثیر به سزایی دارد. حلزون و راب پس از تاریکی هوا برای تغذیه از پناهگاههای خود خارج میشوند. بنابراین با کمک یک چراغ قوه و چوب نوک تیز یا هر ابزار ساده دیگر میتوان آنان را جمع آوری نمود. برای از بین بردن حلزونهای صید شده، میتوان آنان را در یک ظرف حاوی آب صابون یا آب نمک، که منجر به مرگ سریع آنان میگردد قرار داد.
۷- کاشت گیاهان دفع کننده: حلزون و راب از بعضی گیاهان به دلیل بو یا طعم آنان دوری میکنند. میتوان با کاشتن این گیاهان در اطراف مزرعه و درختان و گیاهان تحت محافظت، تا حد قابل قبولی از خسارات این آفت جلوگیری نمود. برخی از این گیاهان دور کننده عبارتاند از: گونههای مختلف نعنا، سیر، پیازچه، مریم گلی، آفتابگردان البته این روش در باغچه و مکانهای کوچک میتواند کاربرد داشته باشد.
۸- کاشت گیاهان جذبکننده: در این روش، برخی گیاهانی که مورد علاقه حلزون هستند در اطراف مزرعه یا درختان مورد نظر کاشته میشوند. این گیاهان حلزونها را به خود جذب کرده و باعث کاهش خسارت آنان به درختان میشوند. برخی از این گیاهان عبارتند از: کاهو، کلم، باقلا، لوبیا، همیشه بهار با تجمع حلزونها روی این گیاهان، میتوان به راحتی آنها را جمعآوری کرده و از بین برد.
۹- موانع الکتروشیمیائی: این موانع که اکثراً دارای دوام طولانی و اثر دور کنندگی قابل توجه بر روی راب و حلزون هستند و عوامل جوی (مانند بارندگی) از اثر آنها نمیکاهند، در دنیا بهطور وسیع برای مبارزه با این آفت استفاده میشوند.این موانع به شکل نوار فلزی هستند که سطح آن به روش خاصی فعال شده است. تماس نوار با بدن مرطوب حلزون باعث بروز نوعی واکنش الکتروشیمیائی میشود که اگر چه معمولاً باعث مرگ حلزون نمیشود ولی برای آنان به شدت ناخوشایند است.
۱۰- سایر روشهای از بین بردن راب و حلزون: برخی مواد طبیعی در صورت تماس مستقیم میتوانند تا حدودی حلزون ها را از بین ببرند. البته این روش در سطح گستره عملی نیست. توجه داشته باشید از پاشیدن این مواد بر روی گیاهان خودداری کنید. برخی از این موارد عبارتند از:
– محلول سرکه و آب
-محلول صابون و آب
– محلول نمک و آب
– آب حاصل از جوشاندن پوست پرتقال و سیر فلفل تند و برگ گردو.
منبع: میهن کاکتوس