آموزش نگهداری از نخل کنتیا

آموزش نگهداری از نخل کنتیا : نخل کنتیا یکی از گل‌های آپارتمانی محبوب می‌باشد که دارای برگ‌های بسیار زیبایی است. این گیاه به نخل بهشتی نیز معروف می باشد. اسم انگلیسی آن Kentia Palm است. نخل کنتیا بومی کشور استرالیا است. نام علمی این گیاه Howea forsteriana و متعلق یه خانواده Arecaceae می‌باشد. ارتفاع این گیاه در زادگاه اصلی تا ۱۵ متر نیز می‌رسد ولی در گلدان معمولاً نهایت تا ۳ متر می‌رسد. نگهداری از این گیاه با رعایت نکات کوچکی در منزل بسیار راحت می باشد و در ادامه مقاله به نحوه نگهداری از گیاه نخل کنتیا می‌پردازیم.

آموزش نگهداری از نخل کنتیا

نحوه آبیاری نخل کنتیا:
نخل کنتیا به آبیاری منظم بخصوص در فصل رشد احتیاج دارد. حتماً توجه داشته باشید کف گلدان دارای منافذی برای خروج آب اضافی باشد تا از پوسیدگی ریشه در اثر رطوبت بیش از حد جلوگیری شود. همچنین در بین هر دو نوبت آبیاری صبر کنید تا سطح خاک گلدان تا عمق ۵-۲٫۵ سانتیمتری خاک خشک شود و سپس گیاه را مجدداً آبیاری کنید. آبدهی بیش از اندازه و خیس ماندن خاک منجر به زرد و سپس قهوه‌ای شدن نوک برگها می‌شود در نهایت ریشه‌ها و ساقه گیاه می‌پوسد و گیاه از بین می‌رود. در زمستان به دلیل کاهش نیاز گیاه به آب، شما نیز باید میزان آبیاری را کاهش دهید. خشکی کشیدن گیاه منجر به لوله شدن برگ‌ها و افتادگی آنان و خشکیدن نوک و حاشیه برگ‌ها خواهد شد. همچنین گیاهانی که خشکی می کشند در برابر کوددهی عکس‌العمل منفی همانند سوختن نوک و حاشیه برگ‌ها و همچنین سوختن و از بین رفتن ریشه‌ها را نشان می‌دهند. همچنین خشکی هوا نیز می‌تواند گاهی برای ظاهر گیاه مشکلاتی را ایجاد کند غبار پاشی با آب‌های بدون املاح و همچنین استفاده از روش زیر گلدانی حاوی سنگریزه و آب روش‌های مناسبی برای افزایش رطوبت هوا در اطراف برگسار این گیاه است. در روش زیر گلدانی، یک عدد زیر گلدانی را از سنگریزه پر می‌کنیم و سپس تا نیمه دیواره درون آن آب می‌ریزیم. گلدان گیاه را بر روی سنگریزه‌ها می‌گذاریم اما مراقب باشید که کف گلدان با آب در تماس نباشد. آب موجود در زیرگلدانی به تدریج تبخیر شده و رطوبت مورد نیاز برگسار را تأمین می‌کند.

نور مورد نیاز گیاه نخل کنتیا:
نخل کنتیا به نور ملایم نیاز دارد، از قرار دادن در نور مستقیم آفتاب و اتاق‌های تاریک خودداری کنید. البته همواره سعی کنید که نور آفتاب به شکل مستقیم بر روی این گیاه نتابد زیرا ممکن است منجر به بروز لکه‌های خشک بر روی پهنک برگ و یا نوک و حاشیه برگ‌ها شود. این مسئله بخصوص برای گیاهان جوان مهم است و تنها گیاهان بالغ که بیش از ۵ سال سن دارند تا حدودی می‌توانند نور مستقیم آفتاب را تحمل کنند. نور فیلتر شده (یعنی نوری که از پشت وسایلی همانند پرده به گیاه بتابد) نیز برای این گیاه مناسب است. در محیط سایه برگ‌های این گیاه سبز زیتونی است اما هر مقدار که میزان نور بیشتر شود رنگ برگ‌ها نیز روشن‌تر خواهد شد. کمبود نور منجر به بلند شدن بیش از اندازه و عدم استحکام برگسار خواهد شد. بهتر است به شکل ماهانه گلدان را در همان مکانی که قرار دارد ۹۰ درجه بچرخانید این مسئله کمک می‌کند که تمامی قسمت‌های گیاه به شکل یکنواخت از نور برخوردار شوند و تاج گیاه به طرف نور خم نشود.

دمای لازم برای نخل کنتیا:
اگرچه به مناطق گرمسیری تعلق دارد اما می‌تواند در مناطق معتدل نیز به خوبی رشد کند. این گیاه دمای ۵- درجه سانتی‌گراد را برای چند ساعت می‌تواند تحمل کند اما اصولاً دمای زیر ۱۰ درجه سانتی‌گراد برای رشد این گیاه مناسب نیست. هوای سرد موجب سیاه شدن و همچنین ریزش برگ‌های این گیاه می‌شود. پس بنابراین بهتر است که دما به زیر ۱۵ درجه سانتی‌گراد نزول نکند تا هیچ‌گاه از این نظر مشکلی برای این گیاه ایجاد نشود. طی فصول سرد دمای ۲۰-۱۷ درجه سانتی‌گراد و در طی فصول گرم دمای ۲۷-۲۴ درجه سانتی‌گراد برای این گیاه مناسب است. کنتیا می‌تواند دما را تا ۳۷ درجه نیز تحمل کند البته به شرطی که کاملاً در مکانی به دور از تابش نور مستقیم آفتاب باشد.

خاک مناسب برای گیاه نخل کنتیا:
خاک مناسب خاک‌هایی غنی با زهکش بسیار خوب است که اضافه آب حاصل از آبیاری را به راحتی از خود عبور دهد. البته به‌کارگیری پرلیت و ورمی کولیت برای این گیاه توصیه نشده است (این مواد بافت خاک را سبک و زهکش آن را مناسب می‌کنند) برای نخل کنتیا می‌توان از شن و یا پیت ماس به همراه خاک برگ و خاک معمولی استفاده کرد. وجود شن و خاک برگ می‌توانند به زهکش و سبکی خاک کمک کنند. این گیاهان حتی در گلدان‌هایی که برای قامت آنان کوچک به نظر می‌رسد می‌توانند به خوبی به زندگی خود ادامه دهند. اما در صورتی که فضای کافی در اختیار داشته باشند، سریع‌تر از گیاهی که با کمبود جا مواجه است رشد کرده و برگسار پر پشتی را تولید میکند. برای کوددهی این گیاه می‌توان از کودهایی استفاده کرد که در فرمول آنان میزان نیتروژن و پتاسیم بیش از فسفر باشد به عنوان مثال نسبت ۳-۱-۳ و ۲-۱-۳ برای این گیاه مناسب است بنابراین می‌توان از کودهایی با فرمول ۱۲-۴-۱۲ و یا ۱۰-۵-۱۵ استفاده کرد. اگر تهیه چنین فرمول‌هایی برای شما سخت است می‌توانید از کودی با فرمول ۱۸-۱۸-۱۸ نیز که خصوصیت آهسته رهش بودن را دارد نیز استفاده کنید. بر روی بسته این کودها عبارت Slow-release درج شده است. نباید به گیاهی که خاک نسبتاً خشک دارد و از خشکی در رنج است کود داد بلکه ابتدا بهتر است خاک را به خوبی مرطوب کنید و دفعه بعد که می‌خواهید گیاه را آب دهید از کود استفاده کرد. به‌کارگیری کود برای گیاهی که مدتی خشکی کشیده است و خاک خشکی دارد می‌تواند منجر به سوختن ریشه‌های گیاه شود. همچنین در کوددهی این گیاه زیاده‌روی نکنید. باقی ماندن املاح و عناصر موجود در کودها منجر به شور شدن خاک شود. شوری خاک از جمله مواردی است که ابتدا باعث سوختگی نوک برگ‌ها و سپس تمامی برگ و حتی از بین رفتن تمامی گیاه می‌شود. برای چنین گیاهی می‌توان مدتی از آب بدون املاح (همانند آب مقطر) استفاده کرد. اگر هم امکان استفاده از آب بدون املاح را ندارید می‌توانید گلدان را به حیاط یا حمام خانه ببرید و به مدت ۱۵-۱۰ دقیقه به شکل مداوم به خاک آب دهید تا با خروج مداوم آب از منافذ انتهای گلدان، عناصر و املاح اضافی شسته شوند و بیرون بیایند البته در چنین شرایطی هر مقدار که بافت خاک از زهکش بهتری برخوردار باشد و آب را راحت‌تر عبور دهد، نتیجه بهتری نیز به‌دست می‌آید. همان‌طور که قبلاً نیز اشاره شد این گیاه رشدی کند و آهسته دارد به همین دلیل تعویض گلدان آن هر ۳ الی ۵ سال امکان‌پذیر است.

آموزش تکثیر نخل کنتیا:
کاشت بذر یکی از راه‌های اصلی تکثیر این گیاه است. در واقع هنوز هم امروزه بذرهای آن از موطن اصلی آن یعنی جزیره لرد هاوه در استرالیا به سایر نقاط صادر می‌شود. از کاشت بذر تا ارائه آن به بازار ۷-۴ سال طول می‌کشد و معمولاً در هر گلدان ۵-۲ گیاه با هم کاشته می‌شوند تا گلدان ظاهری پر پشت و زیبا پیدا کند. بذرهایی که به رنگ نارنجی و یا قرمز هستند و گاهی نواحی قهوه‌ای یا سیاه رنگ بر روی آنان مشاهده می‌شود مناسب هستند. بذرها را می‌توان در مخلوطی از خاک+خاک برگ که همواره از رطوبت میانه‌ای برخوردار هستند کاشت کرد. بذرهای سبز رنگ به هیچ عنوان مناسب نیستند. جوانه زنی بذرهای این گیاه بسیار آهسته است و ممکن است ۶ ماه یا بیشتر طول بکشد.

هرس:
برگ‌های قسمت پایین گیاه به تدریج حالتی افقی پیدا می‌کنند که ممکن است از زیبایی گیاه کم کنند بنابراین می‌توان آنان را از گیاه قطع کرد. ناحیه برش را تا جایی که امکان دارد نزدیک تنه اصلی بگیرید تا از دم برگ مقدار کمتری بر روی تنه باقی بماند.

آفات و بیماری های گیاه نخل کنتیا:
یکی از مشکلات این گیاه بیماری خمیدگی کنتیا Howea Leaning Disease است که دلیل مشخصی برای آن یافت نشده است در این بیماری تاج گیاه به یک سمت خم می‌شود و حتی ممکن است درجه خم شدن آنان به ۹۰ درجه هم برسد و در نهایت این درخت از بین خواهد رفت. کپک سیاه نیز از قارچ‌هایی است که در شرایط مرطوب و عدم تهویه مناسب محیط نگهداری این گیاه می‌تواند مشکلاتی را ایجاد کند. عدم خیس شدن برگسار در طی آبیاری و همچنین هرس مناسب گیاه از جمله روش‌های جلوگیری از شیوع چنین بیماری است. کنه تارعنکبوتی شپشکهای آرد آلود و حشرات سپردار از جمله آفات این گیاه محسوب می‌شوند. برای تمامی حشرات می‌توان از سموم حشره کش سیستمیک استفاده کرد.

منبع: باغبان سبز

انتشار:میهن کاکتوس