آموزش نگهداری درخت کامکوات یا پرتقال زینتی

آموزش نگهداری درخت کامکوات یا پرتقال زینتی : کامکوات درخت پاکوتاه زیبایی که دارای میوه‌های شبیه پرتقال در اندازه کوچک و کشیده می‌باشد. نگهداری از این درخت آسان بوده و می‌توان در خانه نیز پرورش داد. درخت کامکوات مناسب درست کردن بونسای می‌باشد و با هرس کردن می‌توان از این درخت بونسای ساخت. برای آموزش ساخت بونسای اینجا کلیک کنید.

آموزش نگهداری درخت کامکوات یا پرتقال زینتی :

روش آبیاری درخت کامکوات:
در سال اول کاشت این گیاه بخصوص در فضای باز، آبیاری حتماً باید به شکل منظم انجام شود تا به رشد، توسعه و استقرار ریشه‌های گیاه کمک شود. اما این به معنی همیشه مرطوب بودن سطح خاک نیست. بلکه زمانی که سطح خاک نسبتاً خشک شد باید اقدام به آبیاری گیاه کرد. درختان مرکبات همانند کامکوات ماندگاری آب و خیس بودن خاک را دوست ندارند و ریشه‌های آنها دچار خفگی و پوسیدگی می‌شوند که بر اثر این مسئله برگ‌ها زرد شده می‌ریزد و گیاه دچار زوال تدریجی شده و درنهایت از بین می‌رود. در طی زمستان می‌بایست آبیاری گیاه را کمتر انجام داد اما در طی این فصل نیز باید همواره به شرایط خاک توجه کرد و زمانی که خاک تا عمق حدود ۳ سانتیمتر خشک‌شده بود گیاه را آبیاری کرد.

نور:
کامکوات به مکانی با نور کامل و مستقیم آفتاب حداقل به مدت ۸-۶ ساعت نیاز دارد. هر مقدار که از میزان نور کم شود، گلدهی و درنهایت میوه دهی آن نیز کاهش خواهد یافت. البته در مورد نمونه‌های گلدانی باید گلدان را در مکانی گذاشت که در طی صبح از نور و بعد از ظهر از سایه برخوردار باشند.

دما:
کامکوات تابستانی گرم نیاز دارد اما این به معنی داغ بودن و گرمای شدید نیست بلکه دمای ۳۸-۲۵ درجه سانتی‌گراد نیازهای گرمایی این گیاه را تأمین می‌کند. در طی زمستان نیز تا حدود دمای ۱۰ درجه را تحمل می‌کند و از بین نمی‌رود البته در این دما برگ‌های خود را از دست خواهد داد. مکان‌های گرم و عدم وجود زمستانی سرد موجب می‌شود که این گیاهان میوه‌هایی درشت‌تر و شیرین‌تر تولید کنند. لازم به ذکر است که اگر حساسیت سرمایی کامکوات در صورت پرورش در گلدان بیش از حساسیت سرمایی درختانی است که در خاک باغچه و یا باغ کشت شده‌اند. بنابراین زمانی که دمای هوا به کمتر از ۱۰ درجه می‌رسد بهتر است که گیاه به مکانی محافظت‌شده منتقل شود.

خاک مناسب درخت کامکوات:
کامکوات به خاکی با زهکش مناسب نیاز دارد تا اضافه آب حاصل از آبیاری در اطراف ریشه‌ها باقی نماند. اگر قصد کاشت این گیاه را در خاک باغچه دارید بهتر است که خاک برگ را ابتدا با خاک باغچه مخلوط‌کنید به‌نحوی‌که نسبت آنها به هم در گودال کاشت این گیاه برابر باشد. در مورد گلدان نیز می‌توان از مخلوط‌هایی سبک همانند خاک باغچه +خاک برگ+ شن و یا کوکوپیت+پرلیت + خاک‌برگ و یا پیت ماس+پرلیت+ورمی کولیت + خاک برگ استفاده کرد. برای کوددهی می‌توان از کودی کامل همانند فرمول ۱۰-۱۰-۱۰ هر ماه یک مرتبه استفاده کرد.

کوددهی از اوایل بهار شروع می‌شود و تا اواخر تابستان ادامه می‌یابد اما نیازی به کوددهی در فصل پاییز و زمستان نیست اما در صورت مناسب بودن مکان نگهداری می‌توان از فرمول ۱۰-۱۰-۱۰ هر ۷-۶ هفته یک‌بار استفاده کرد. لازم به ذکر است که برخی از پرورش‌دهندگان ترجیح می‌دهند از کودهایی با مقادیر نیتروژن و پتاسیم بیش از فسفر و یا مقادیر فسفر و پتاسیم برابر اما کمتر از نیتروژن استفاده کنند. به‌طور کل چنین مسئله‌ای در مورد گیاهان مرکبات از سوی برخی پرورش‌دهندگان توصیه‌شده است. مثلاً فرمولی با نسبت ۱-۱-۳ و ۸-۴-۸ را به کار می‌برند. (توجه کنید که این اعداد نسبت فرمول کود را نشان می‌دهند و نه خود فرمول کودی را مثلاً کودی همانند ۵-۵-۱۵، دارای نسبت ۱-۱-۳ است).

در تابستان به‌کارگیری لایه‌ای از مالچ (مواد ارگانیک همانند خاک برگ) بر روی خاک اطراف گیاه به ضخامت حدود ۵ سانتی متر به خنک ماندن ریشه‌ها و عملکرد بهتر گیاه کمک می‌کند. اگر شرایط آب و هوایی منطقه شما اجازه می‌دهد و قصد کاشتن چندین کامکوات را در کنار هم دارید، فاصله حدود ۳٫۶۵-۲٫۴متر را بین هر دو درخت رعایت کنید تا ساقه‌ها فضای کافی برای بزرگ شدن داشته باشند. در کاشت گلدانی این گیاه باید از انواع کوتاه قامت کامکوات استفاده شود و نباید اجازه داد که ریشه‌ها در داخل گلدان به هم پیچیده و در هم تنیده شوند.

به همین دلیل از گلدان‌های بزرگ باید برای کاشت این گیاه استفاده کرد و گلدان این گیاه را باید هر دو سال یک‌بار تعویض کرد. همچنین قبل از کاشت گیاه منافذ زیرین گلدان را بررسی کنید و اگر امکان دارد تعداد آنها را بیشتر کنید و قبل از قرار دادن گیاه در داخل آن چندین قطعه سفال شکسته و یا قلوه سنگ‌های کوچک قرار دهید تا به زهکش بهتر گلدان کمک کند. همچنین عمل سله شکنی برای نفوذ هوا به اطراف ریشه‌ای گیاه انجام می‌شود. سله شکنی به معنی نرم کردن خاک سطحی با کمک بیل و یا بیلچه است. البته این کار نباید به شکل عمقی انجام شود زیرا می‌تواند به ریشه‌های گیاه آسیب وارد کند. عمق حدود ۵ سانتیمتر برای این کار مناسب است.

منبع: میهن کاکتوس