ناگفته‌هایی در مورد کاشت آستریاس ها

ناگفته‌هایی در مورد کاشت آستریاس ها: معمولاً روش‌های متعددی برای کشت کاکتوس وجود دارد. اما هیچ کجا درباره توازن خاک و تنظیم اسیدینه خاک صحبتی به میان نیامده است. کسانی که تجربه کشت کاکتوس را دارند می‌دانند که پیت ماس (peat moss) یکی از موارد مهم در کشت کاکتوس به شمار می‌آید.

کاکتوس‌ها برای رشد بهتر و با کیفیت نیازمند خاکی اسیدی هستند با PH در حدود ۵ تا ۶٫۵٫ تمام کاکتوس‌ها تمایلی به خاک اسیدی ندارند مانند یکی از مهم‌ترین آنها یعنی آستریاس ها (Asterias). تقریباً هر چیزی که ما برای بستر کشت بذر کاکتوس استفاده می‌کنیم دارای خاصیت اسیدی می‌باشد. مانند: پیت ماس (peat moss)، کودهای شیمیایی (Chemical fertilizers)، سموم قارچ‌کش (fungicide) و حتی ذغال (charcoal) که برخی عقیده دارند برای بستر کشت مناسب است.

تمامی این موارد دارای خاصیت اسیدی هستند و هم خاک را به سمت اسیدی شدن سوق می‌دهند.

پیت ماس با محدوده پی هاش ۵٫۵ الی ۶٫۵ خود مهم‌ترین عامل در اسیدی شدن خاک بشمار می‌آید. برای رشد بهتر و با کیفیت آستریاس ها ما نیازمند آن هستیم که خاک و بستر کشت را متوازن کنیم تا بهترین نتیجه را کسب کنیم.

همیشه برای تمامی علاقه‌مندان کاکتوس در ایران این سؤال به وجود می‌آید که چگونه است در تایلند و ژاپن بذرهای کاکتوس به این سرعت و با این کیفیت رشد می‌کنند. اگر دقت کنید روی بستر کشت دانه‌های سبکی وجود دارد که همان رس منبسط شده ( لیکا) می‌باشد.

رس چند مزیت دارد که ما در اینجا تنها به یک مورد آن اشاره می‌کنیم که آن ایجاد توازن در خاک و بستر میباشد. معمولا خاکهای روشن دارای ذات قلیایی هستند و هرچه خاک تیره تر باشد نشان دهنده اسیدی بودن خاک است.

آستریاس ها برای رشد بهتر نیازمند خاکی هستند که بیشتر به سمت قلیایی کشیده شده باشد، محدوده پی هاش ۷٫۵ الی ۸ نه بیشتر. کاکتوس لفوفورا (lophophora) حتی بیشتر از این مقدار را ترجیح میدهد.

البته این به این معنی نیست که بذر این کاکتوس ها در خاک های اسیدی سبز نمی شوند یا رشد نمی کنند بلکه در شرایط یاد شده رشد بهتر و سریعتری خواهند داشت. تجربیات خود را در مورد نحوه کاشت آستریاس ها در زیر این پست برای ما بفرستید.