آموزش نگهداری از گل لاله عباسی

آموزش نگهداری از گل لاله عباسی: گیاه لاله عباسی با نام علمی Mirabilis jalapa گیاهی است مقاوم، در رنگ‌های مختلف مانند قرمز، زرد، صورتی، بنفش، الوان، سفید یافت می شود. گل لاله عباسی را میتوان در باغچه یا گلدان کاشت و نگهداری کرد. برای نخستین بار در سال ۱۵۴۰ از کوه‌های آند پرو پخش شده است. در ادامه نگهداری این گیاه توضیح داده می شود.

نور لازم برای گل لاله عباسی:
به نور کامل و به بیان دیگر حداقل ۵ ساعت نور مستقیم آفتاب نیاز دارد. در محیط کم نور برگها رنگ پریده می‌شوند و گل‌ها و غنچه‌ها خواهند ریخت. نور زیاد اگر رطوبت بستر و فضا تأمین شود مشکلی را برای گیاه ایجاد نمی‌کند اما اگر بیش از اندازه شود و یا گیاه خشکی نیز ببیند موجب سوختن نوک و حاشیه برگ‌ها و ریزش غنچه‌های گل خواهد شد.

دما مناسب گل لاله عباسی:
اگرچه دمای ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد برای رشد این گیاه مناسب است اما با رعایت آبیاری و افزایش رطوبت محیط در دمای بیش از ۳۰ درجه نیز این گیاه به خوبی رشد می‌کند. با فرا رسیدن سرمای پاییز به تدریج از رشد آن کاسته می‌شود و با نزدیک شدن به دمای صفر درجه تمامی برگهای این گیاه از بین خواهد رفت.

نحوه آبیاری گل لاله عباسی:
سطح بستر خاک را مرتباً بازدید کنید. زمانی که تا حدودی رطوبت خود را از دست داده بود گیاه را آبیاری کنید. در صورتی که گیاه به شکل چندساله نگهداری می‌شود و ریشه گوشتی در خاک باقی گذاشته می‌شود باید در طی فصل سرد آبیاری را کاهش داد در حدی که خاک کاملاً خشک نشود در غیر این صورت امکان پوسیدن ریشه‌های گوشتی وجود دارد.

خاک مناسب برای گیاه لاله عباسی:
طیف وسیعی از خاک را تحمل می‌کند اما بستر کاشت باید زهکش مناسبی داشته باشد بنابراین در مخلوط خاکی می‌توان از شن، پرلیت و یا ورمی کولایت به منظور ایجاد زهکش مناسب استفاده کرد. پریدگی رنگ برگها، کوچک ماندن برگ‌های جدید، کاهش گل‌ها و یا ریزش غنچه‌های گل می‌تواند نشانه کمبود مواد غذایی در خاک باشد. بنابراین می‌توان در طی فصل رشد هر ۶-۴ هفته یک‌بار از کودی همانند ۱۰-۱۰-۱۰ برای این گیاه استفاده کرد. کود دهی بیش از اندازه می‌تواند موجب کاهش گلدهی این گیاه شود.

روش تکثیر گل لاله عباسی:
گل لاله عباسی را از بذر به آسانی میتوان تکثیر کرد. در واقع در طی فصل رشد لاله عباسی، بذرهای آن مرتباً تشکیل می‌شوند و بر روی زمین می‌ریزند و در بهار سال آینده جوانه می‌زنند. برخی پرورش دهندگان معتقدند اگر قبل از کاشتن بذرها برای حدود ۱۲ ساعت آنان را در آب بخیسانیم به دلیل نرم شدن پوشش سیاه رنگ بذرها، جوانه زنی آنان بهتر می‌شود اما به گفته برخی از پرورش‌دهندگان به طور کل به این کار نیاز نیست.

عمق کاشت بذرها در حدود ۰٫۶ سانتیمتر و دمای مورد نیاز برای جوانه زنی بذرها در حدود ۱۳ تا ۲۰ درجه سانتی‌گراد است و جوانه زنی یک تا دو هفته طول می‌کشد و اگر در مکانی با ۸ ساعت نور طبیعی قرار داشته باشند جوانه زنی آنان تسریع می‌شود. در طی این مدت نباید بستر کاشت خشک شود و همواره باید مرطوب نگهداری شود. اگر بذر آن را می‌خواهید در فضای آزاد به شکل مستقیم بکارید اواخر بهار این کار را انجام دهید تا گرمای خاک مناسب جوانه زنی بذرها باشد.

همچنین این گیاه ریشه گوشتی دارد که می‌توان با تقسیم آن در بهار این گیاه را تکثیر کرد. ریشه‌های گوشتی را می‌توان با فرارسیدن فصل سرد درآورد و در مکانی به دور از سرما و یخ زدگی نگهداشت و با فرارسیدن فصل بهار آنان را تقسیم و کاشت کرد. زمانی که ریشه‌های گوشتی را بیرون آوریم یک ریشه از دیگران بزرگ‌تر و شکلی گرد دارد و ریشه‌های جوان‌تر شکلی همانند هویج اما سیاه رنگ دارند. بعد از درآوردن ریشه‌ها آنان را نشویید زیرا وجود رطوبت می‌تواند منجر به پوسیدگی آنان در زمان انبارداری شود. ریشه‌ها را می‌توان برای سه هفته در دمای ۲۶-۱۸ درجه سانتی‌گراد نگهداشت تا رطوبت اضافه خود را از دست بدهند. در طی این مدت ریشه را گاهی از این رو به آن رو کنید تا تمامی سطوح آن به شکل یکنواخت خشک شوند.

ریشه‌ها را در کارتن و یا کیسه‌های کاغذی که چند سوراخ برای تهویه هوا بر روی آنان ایجاد شده است قرار دهید. اگر تعداد ریشه‌ها زیاد است بین هر لایه یک لایه روزنامه قرار دهید اما بیش از سه لایه ریشه در یک جعبه قرار ندهید تا تهویه هوا با مشکل مواجه نشود. دمای مکان انبار ۱۸-۵ درجه سانتی‌گراد می‌تواند باشد. همچنین مکان انبار باید خشک باشد.

برخی از پرورش دهندگان با وجود هر گونه رطوبت در طی انبارداری مخالف‌اند اما برخی ترجیح می‌دهند که ریشه‌ها را در پیت ماس یا شن مرطوب نگهدارند. با فرارسیدن بهار می‌توان ریشه‌ها را مجدداً در بستر کاشت و در زمان کاشت قطعات را به شکل افقی در عمق ۳ تا ۵ سانتیمتری سطح بستر کاشت قرار دهید. اگر چندین گیاه لاله عباسی را می‌خواهید در کنار یکدیگر بکارید حداقل فاصله ۳۰ سانتی‌متری را در بین ریشه‌های گوشتی رعایت کنید.

هرس:
با فرارسیدن فصل سرما و اگر قصد نگهداری از ریشه‌های گوشتی آن را داشته باشیم می‌توان تمامی قسمت‌های هوایی آن را تا سطح خاک کوتاه کرد. در طی فصل رشد نیاز چندانی به انجام عمل هرس ندارد.

آفات و بیماری گل لاله عباسی:
بیماری زنگ از جمله بیماری‌های قارچی این گیاه است که در طی آن لکه‌های کوچک و زرد- نارنجی رنگی بر روی سطح برگ‌ها ایجاد می‌شود. برگها به تدریج زرد و خشکیده شده و می‌ریزند. گیاه آلوده قدرت رشد خود را از دست می‌دهد کوتاه قامت باقی می‌ماند و در نهایت از بین می‌رود. لکه برگی بیماری قارچی دیگری است که احتمال شیوع آن وجود دارد که در طی آن بر روی برگ‌های گیاه لکه‌هایی کوچک به رنگ زرد با حاشیه‌هایی تیره تشکیل می‌شود. لکه‌ها در ابتدا کوچک هستند و در ادامه و با گذشت زمان بزرگ‌تر شده و به هم پیوسته و ممکن است تمامی برگ را درگیر کنند و موجب ریزش آن شوند. گیاه ضعیف شده و احتمال از بین رفتن آن وجود دارد.

شرایط زهکش نامناسب خاک، استفاده از خاک‌های آلوده، مرطوب شدن برگها در طی آبیاری از جمله شرایط مساعد شیوع بیماری‌های قارچی است. در صورت شدید شدن علائم بیماری‌های قارچی بهتر است که از سموم قارچ‌کش مناسب استفاده شود. شته از جمله آفات رایج این گیاه است که موجب ضعف رشد گیاه، زردی برگها، زیرش غنچه‌های جوان، بدشکلی برگ‌های جوان و چسبناک شدن سطح برگهای گیاه می‌شود. حلزون‌ها از دیگر آفات این گیاه محسوب می‌شوند که می‌توانند از قسمت‌های مختلف گیاه تغذیه کرده و سوراخ‌هایی را بر روی برگ‌ها و ساقه ایجاد کنند. برای آموزش مبارزه با حلزون ها اینجا کلیک کنید.