اصول نگهداری درخت به همراه پاسخ به سوالات مهم

“به”

به، میوه ای است که با سیب و گلابی ارتباط نزدیکی دارد و بخشی از همان خانواده گیاهان به نام Rosaceae است. نام علمی به Cydonia oblonga است.

این میوه به خودی خود زرد رنگ است و شکل کمی گلوله ای و نامنظم دارد و به خاطر رایحه قوی و گلی خود معروف است. به طور معمول به صورت خام مصرف نمی شود، زیرا بسیار سفت است و طعم تلخی دارد. در عوض، اغلب پخته یا پخته می شود و معمولاً در کنسروها، مرباها و ژله ها استفاده می شود.

به منبع خوبی از ویتامین C، فیبر و آنتی اکسیدان است. در طب سنتی از به برای درمان انواع بیماری ها از جمله مشکلات گوارشی، مشکلات پوستی و عفونت های تنفسی استفاده می شده است. با این حال، شواهد علمی محدودی برای حمایت از این ادعاها وجود دارد.

درخت از چند سالگی میوه می دهد؟

درختان به طور معمول از ۳-۵ سالگی شروع به میوه دادن می کنند، اگرچه ممکن است ۸ سال طول بکشد تا درخت به پتانسیل باردهی کامل خود برسد. هنگامی که درخت به به بلوغ رسید، می تواند تا ۲۰ تا ۲۵ سال به تولید میوه ادامه دهد، با مقدار و کیفیت میوه بسته به عواملی مانند سن و سلامت درخت، شرایط رشد و رقم متفاوت است. درخت. درختان به اگر به خوبی نگهداری و مراقبت شوند، می توانند برای سال های طولانی مثمر ثمر باشند.

چگونه از “به” مراقبت کنیم

در اینجا چند دستورالعمل کلی برای مراقبت از درخت به آورده شده است:

کاشت: مکانی را انتخاب کنید که خاک با زهکشی خوب و در معرض آفتاب کامل قرار گیرد. درختان به خاک کمی اسیدی با pH بین ۵.۵ تا ۶.۵ را ترجیح می دهند. درخت را در بهار یا پاییز بکارید.

آبیاری: درختان به آبیاری منظم به ویژه در دوره های خشکی نیاز دارند. با این حال، آبیاری بیش از حد می تواند منجر به پوسیدگی ریشه شود، بنابراین مطمئن شوید که بیش از حد آبیاری نکنید. به جای آبیاری کم عمق مکرر، آبیاری را عمیق و به ندرت انجام دهید.

کود دهی: درختان به از کوددهی با کود متعادل (مثلاً ۱۰-۱۰-۱۰) یک یا دو بار در سال سود می برند. کود را در بهار، درست با شروع رشد جدید، و دوباره در اواسط تابستان بکار ببرید.

هرس: درخت را در اواخر زمستان یا اوایل بهار قبل از شروع رشد جدید هرس کنید. شاخه‌های مرده، آسیب‌دیده یا بیمار و همچنین شاخه‌هایی را که روی هم متقاطع یا ساییده می‌شوند را بردارید. درخت را شکل دهید تا مرکز باز و گردش هوای خوب را تشویق کند.

کنترل آفات و بیماری: درختان به می توانند در برابر انواع آفات و بیماری ها از جمله سوختگی آتش، سفیدک پودری و حشرات فلس حساس باشند. درخت را به طور مرتب از نظر علائم آلودگی تحت نظر داشته باشید و در صورت لزوم اقدامات مناسب را برای کنترل آفات یا بیماری ها انجام دهید.

برداشت: میوه های به معمولاً در پاییز، زمانی که کاملاً رسیده و زرد شده اند، برداشت می شوند. میوه ها را با احتیاط رفتار کنید، زیرا آنها ظریف هستند و به راحتی کبود می شوند.

با پیروی از این دستورالعمل‌ها، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که درخت به شما برای سال‌ها سالم و پربار باقی می‌ماند.

درخت به چند سال عمر می کند؟

درخت به اگر به خوبی از آن مراقبت و نگهداری شود می تواند چندین دهه زندگی کند. طول عمر دقیق درخت به بسته به عواملی مانند شرایط رشد، رقم و سلامت کلی درخت می تواند متفاوت باشد.

به طور متوسط، یک درخت به می تواند ۲۵ تا ۳۰ سال عمر کند، اگرچه برخی از درختان تا ۵۰ سال یا بیشتر عمر می کنند. با بالا رفتن سن درخت، رشد آن کاهش می یابد و بازدهی آن کاهش می یابد، اما هنوز هم می تواند برداشت خوبی از میوه را برای سال های طولانی فراهم کند.

برای اطمینان از طول عمر درخت به، حتما آن را در مکانی مناسب با خاکی با زهکشی مناسب و نور کافی آفتاب بکارید و مراقبت و نگهداری منظم از جمله آبیاری، کود دهی، هرس و کنترل آفات و بیماری ها را انجام دهید. نظارت منظم بر سلامت درخت و رسیدگی سریع به هر گونه مشکل نیز می تواند به افزایش طول عمر آن کمک کند.

چرا درخت به میوه نمی دهد؟

چند دلیل وجود دارد که درخت به میوه نمی دهد:

نابالغی: درختان به ممکن است تا ۵-۳ سالگی میوه ندهند و ممکن است تا ۸ سال طول بکشد تا درخت به پتانسیل باردهی کامل خود برسد.

عدم گرده افشانی: درختان به گرده افشانی متقاطع با گونه سازگار دیگری برای تولید میوه نیاز دارند. اگر درختان سازگار در این نزدیکی وجود نداشته باشد، درخت ممکن است میوه تولید نکند.

شرایط رشد نامناسب: درختان به خاکی با زهکشی خوب، قرار گرفتن در معرض آفتاب کامل و آبیاری و کوددهی منظم برای تولید میوه نیاز دارند. اگر درخت در شرایط نامناسب رشد کند، ممکن است میوه ندهد.

هرس: هرس برای حفظ سلامت و بهره وری درخت به مهم است، اما هرس بیش از حد می تواند تولید میوه را نیز کاهش دهد. اگر درخت به شدت یا در زمان نامناسبی از سال هرس شود، ممکن است میوه ندهد.

مسائل مربوط به آفات و بیماری: درختان به می توانند مستعد ابتلا به انواع آفات و بیماری ها باشند که می توانند بر تولید میوه تأثیر بگذارند. اگر درخت تحت تأثیر آفات یا بیماری باشد، ممکن است میوه ندهد.

برای رفع این مشکلات، اطمینان حاصل کنید که درخت به شما در مکانی مناسب کاشته شده است، به درستی هرس و کود داده شده است و به طور منظم از نظر آفات و بیماری ها نظارت می شود. برای کمک به گرده افشانی، یک گونه دیگر به سازگار را در نزدیکی کاشت در نظر بگیرید. اگر تمام این مراحل را امتحان کرده اید و درخت هنوز میوه نمی دهد، ممکن است لازم باشد برای کمک بیشتر با یک درختکار یا باغبان حرفه ای مشورت کنید.

چگونه درخت به را آبیاری کنیم؟

آبیاری مناسب درخت به برای رشد و تولید میوه مهم است. در اینجا چند دستورالعمل برای آبیاری درخت به آورده شده است:

فراوانی: درختان به آبیاری منظم به ویژه در دوره های خشکی نیاز دارند. دفعات آبیاری به عواملی مانند شرایط آب و هوایی، سن و اندازه درخت و نوع خاک بستگی دارد. به طور کلی، درختان جوان نسبت به درختان بالغ به آبیاری مکرر بیشتری نیاز دارند. به جای آبیاری کم عمق مکرر، آبیاری را عمیق و به ندرت انجام دهید.

مقدار: برای رساندن آب به آرامی و عمیق به ریشه ها از شیلنگ خیساندن یا آبیاری قطره ای استفاده کنید. از آبیاری غرقابی خودداری کنید، زیرا می تواند بیماری های قارچی را تشویق کند و ممکن است آب را به طور موثر به ریشه ها برساند.

زمان: درخت را صبح زود یا اواخر بعد از ظهر آبیاری کنید تا در گرمترین قسمت روز از تبخیر جلوگیری شود.

نوع خاک: درختان به خاکی با زهکشی خوب ترجیح می دهند و آبیاری بیش از حد می تواند منجر به پوسیدگی ریشه شود. مطمئن شوید که خاک خیلی خیس یا غرق در آب نباشد.

مالچ پاشی: یک لایه مالچ ارگانیک در اطراف پایه درخت بمالید، اما به تنه آن دست نزنید. مالچ می تواند به حفظ رطوبت در خاک و سرکوب علف های هرز کمک کند.

نظارت: سطح رطوبت خاک را به طور مرتب با چسباندن انگشت خود به خاک تا عمق ۱-۲ اینچ (۲.۵-۵ سانتی متر) کنترل کنید. اگر خاک در آن عمق خشک شد، زمان آبیاری است.

با پیروی از این دستورالعمل ها، می توانید اطمینان حاصل کنید که درخت به شما مقدار مناسب آب برای رشد و تولید میوه بهینه دریافت می کند.

درخت به چند سال عمر می کند؟

علت ریزش گل یا شکوفه به چیست؟

ریزش گل از درخت به می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله:

ریزش طبیعی: طبیعی است که درختان به در بهار مقداری از گل های خود را بریزند. این روش درخت برای حفظ انرژی و اطمینان از اینکه تنها قوی ترین گل ها به میوه تبدیل می شوند، است.

گرده افشانی ضعیف: درختان به گرده افشانی متقاطع با گونه های سازگار دیگر برای تولید میوه نیاز دارند. اگر درختان سازگار در این نزدیکی وجود نداشته باشد یا حشرات گرده افشان کمیاب باشند، درخت ممکن است گل های خود را قبل از اینکه به میوه تبدیل شود رها کند.

شرایط آب و هوایی: شرایط نامساعد جوی مانند یخبندان یا باران شدید در طول دوره گلدهی می تواند باعث ریزش گل از درخت شود.

کمبود مواد مغذی: کمبود مواد مغذی ضروری مانند نیتروژن، فسفر یا پتاسیم می تواند باعث ریزش گل ها از درخت شود.

مسائل مربوط به آفات و بیماری: درختان به می توانند مستعد ابتلا به انواع آفات و بیماری ها باشند که می توانند بر رشد گل تأثیر بگذارند و باعث ریزش زودرس گل ها شوند.

برای رفع این مشکلات، اطمینان حاصل کنید که درخت به شما در مکانی مناسب کاشته شده، به درستی کوددهی و آبیاری شده است و به طور منظم از نظر آفات و بیماری ها تحت نظارت قرار می گیرد. برای کمک به گرده افشانی، یک گونه دیگر به سازگار را در نزدیکی کاشت در نظر بگیرید. اگر تمام این مراحل را امتحان کرده‌اید و درخت هنوز گل‌هایش را می‌ریزد، ممکن است لازم باشد برای کمک بیشتر با یک درخت‌کار یا باغبان حرفه‌ای مشورت کنید.

علت ریزش میوه های به چیست؟

ریزش میوه های به عوامل مختلفی می تواند ایجاد شود، از جمله:

گرده افشانی ناکافی: درختان به گرده افشانی متقاطع برای تولید میوه نیاز دارند. اگر درختان سازگار در این نزدیکی وجود نداشته باشد یا حشرات گرده افشان کمیاب باشند، درخت ممکن است میوه های خود را قبل از رشد کامل رها کند.

تنش آبی: خشکی یا آبیاری نامناسب می تواند باعث ریزش زودرس میوه های به شود. حفظ رطوبت خاک در طول فصل رشد بسیار مهم است.

کمبود مواد مغذی: کمبود مواد مغذی ضروری مانند نیتروژن، فسفر یا پتاسیم می تواند باعث ریزش زودرس میوه های به شود.

آفات و بیماری ها: درخت به می تواند مستعد ابتلا به انواع آفات و بیماری ها باشد که می تواند بر رشد میوه تأثیر بگذارد و باعث ریزش زودرس میوه شود.

ازدحام بیش از حد: ازدحام بیش از حد میوه بر روی درخت می تواند باعث شود که درخت مقداری از میوه ها را رها کند تا اطمینان حاصل شود که میوه های باقی مانده به درستی رشد می کنند.

برای رسیدگی به این مسائل، مراقبت و نگهداری مناسب از درخت، از جمله آبیاری منظم، کود دهی و کنترل آفات و بیماری ها بسیار مهم است. برای کمک به گرده افشانی، یک گونه دیگر به سازگار را در نزدیکی کاشت در نظر بگیرید. اگر درخت پر از میوه است، میوه را نازک کنید تا رقابت را کاهش دهید و رشد مناسب میوه را افزایش دهید. اگر درخت علیرغم این تلاش‌ها همچنان میوه خود را می‌ریزد، ممکن است لازم باشد برای کمک بیشتر با یک درخت‌کار یا باغبان حرفه‌ای مشورت کنید.

بِه در فصول مختلف در مناطق سردسیر چقدر آبیاری شود

آب مورد نیاز درخت به بسته به عوامل مختلفی مانند دما، رطوبت، نوع خاک و سن درخت و عوامل دیگر متفاوت است. در مناطق سردسیر، نیاز آبی درخت به طور کلی در ماه های زمستان که درخت خواب است کمتر و در فصل رشد بیشتر خواهد بود.

در طول فصل خواب درخت به به آب کمتری نیاز دارد زیرا به طور فعال رشد نمی کند. آبیاری عمیق هر ۴ تا ۶ هفته معمولا برای جلوگیری از خشک شدن ریشه ها در این مدت کافی است. از نظر مقدار آب، یک درخت به بالغ در یک منطقه سردسیر ممکن است در فصل خواب به ازای هر آبیاری حدود ۵۰-۴۰ لیتر آب نیاز داشته باشد.

در فصل رشد، نیاز درخت به آب بیشتر خواهد بود زیرا به طور فعال در حال رشد و تولید میوه است. مقدار آب مورد نیاز به عواملی مانند دما، رطوبت و بارندگی بستگی دارد. به طور کلی، درخت به در یک منطقه سردسیر در طول فصل رشد به حدود ۵۰-۷۰ لیتر آب در هفته نیاز دارد.

توجه به این نکته مهم است که اینها دستورالعمل های کلی هستند و نیاز آبی درخت به شما ممکن است بسته به شرایط محلی متفاوت باشد. نظارت بر سطح رطوبت خاک و تنظیم آبیاری بر اساس آن برای اطمینان از اینکه درخت مقدار مناسبی آب دریافت می کند بسیار مهم است.

آیا می توان در جنوب ایران به کاشت کرد؟

بله، در جنوب ایران می توان به کشت کرد زیرا آب و هوای این منطقه برای رشد درخت مناسب است. درختان به مقاوم در شرایط گرم و خشک شناخته شده اند که آنها را به گزینه مناسبی برای کاشت در مناطق خشک مانند جنوب ایران تبدیل می کند.

با این حال، مهم است که اطمینان حاصل شود که درخت در خاکی با زهکشی خوب کاشته می شود، زیرا درختان به دوست ندارند ریشه هایشان در خاک غرقابی بنشیند. علاوه بر این، درختان به ممکن است به مقداری آب اضافی در طول ماه های گرم و خشک نیاز داشته باشند تا اطمینان حاصل شود که درخت به اندازه کافی هیدراته شده است. با مراقبت و نگهداری مناسب، درخت به می تواند در جنوب ایران رشد کند و محصول پرباری از میوه تولید کند.

مهمترین آفات به؟

درختان به ممکن است تحت تأثیر آفات مختلفی قرار گیرند، اما برخی از رایج ترین و مهم ترین آنها عبارتند از:

زنگ به: زنگ به یک بیماری قارچی است که می تواند باعث ایجاد لکه های زرد و انحراف روی برگ ها و همچنین میوه های کوچک و سیاه رنگ روی شاخه ها شود. می تواند درخت را ضعیف کرده و تولید میوه را کاهش دهد.

شته ها: شته ها حشرات کوچکی هستند که از شیره درخت تغذیه می کنند و باعث پیچ خوردگی برگ ها و توقف رشد می شوند. آنها همچنین می توانند بیماری های ویروسی را به درخت منتقل کنند.

کنه‌های عنکبوتی: کنه‌های عنکبوتی آفات ریز هستند که می‌توانند باعث زرد شدن و خشک شدن برگ‌ها و همچنین تارهای ریز روی درخت شوند. آنها می توانند به سرعت تکثیر شوند و آسیب قابل توجهی به درخت وارد کنند.

حشرات پولک دار: حشرات پولک دار حشرات کوچک و بی حرکتی هستند که می توانند شاخه ها و برگ های درخت را آلوده کنند. آنها می توانند باعث زرد شدن و توقف رشد شوند و به مرور زمان درخت را ضعیف کنند.

برای جلوگیری یا کنترل این آفات، حفظ سلامت مناسب درخت از طریق آبیاری منظم، کوددهی و هرس بسیار مهم است. علاوه بر این، استفاده از روش های ارگانیک کنترل آفات مانند حشرات مفید، صابون حشره کش یا روغن های باغبانی می تواند به کاهش جمعیت آفات کمک کند. اگر آلودگی شدید باشد، ممکن است لازم باشد برای کمک با یک درخت‌کار یا باغبان حرفه‌ای مشورت کنید.

بهترین گونه های به را کدامند؟

انواع مختلفی از به وجود دارد که هر کدام از نظر طعم، بافت و ظاهر ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند. برخی از بهترین گونه های به عبارتند از:

آروماتنایا: این نوع به به دلیل اندازه بزرگ و میوه معطر و خوش طعمش شناخته شده است. پوستی سبز مایل به زرد و گوشتی کرمی و زرد دارد.

Champion: واریته Champion به خاطر میوه‌های بزرگ و زرد طلایی و گوشت شیرین و خوش‌طعم، انتخابی محبوب است. همچنین در برابر آتشک، بیماری شایعی که درختان به را درگیر می کند، مقاوم است.

آناناسی: نوع آناناسی به خاطر طعم و عطر میوه‌ای، شبیه آناناس نامگذاری شده است. پوستی زرد رنگ و گوشتی لطیف و آبدار دارد.

Smyrna: به Smyrna به دلیل اندازه بزرگ، پوست زرد روشن و گوشت شیرین و لطیف خود شناخته شده است. برای پخت و پز و درست کردن مربا و ژله گزینه خوبی است.

Van Deman: نوع Van Deman به دلیل میوه های شیرین، معطر و شکوفه های جذاب صورتی مایل به قرمز، انتخاب محبوبی است. پوستی سبز مایل به زرد و گوشتی لطیف و آبدار دارد.

در نهایت، بهترین تنوع به برای شما به ترجیحات سلیقه شخصی و استفاده مورد نظر شما بستگی دارد. برخی از گونه ها برای خوردن تازه مناسب تر هستند، در حالی که برخی دیگر برای پخت و پز یا تهیه کنسرو مناسب هستند. همچنین مهم است که گونه ای را انتخاب کنید که به خوبی با آب و هوای محلی و شرایط رشد شما سازگار باشد.

چرا میوه برخی از درختان به ترش است؟

طعم ترش میوه به عوامل متعددی از جمله تنوع به، میزان رسیدگی و شرایط رشد می تواند باشد.

برخی از انواع به به طور طبیعی ترش تر از بقیه هستند، بنابراین مهم است که گونه ای را انتخاب کنید که مطابق با ترجیحات ذائقه شما باشد. علاوه بر این، میوه به باید قبل از برداشت به طور کامل روی درخت برسد تا اطمینان حاصل شود که طعم شیرین و دلپذیری دارد. اگر میوه خیلی زود برداشت شود، ممکن است ترش یا قابض تر باشد.

شرایط رشد نیز می تواند در طعم میوه به نقش داشته باشد. درختان به که در خاک فقیر از نظر مواد مغذی رشد می کنند یا به درستی آبیاری نمی شوند ممکن است میوه هایی تولید کنند که ترش تر یا طعم کمتری دارند. در مقابل، درختان به که آب و مواد مغذی کافی دریافت می کنند، به احتمال زیاد میوه هایی با طعم شیرین و دلپذیر تولید می کنند.

در نهایت، روش تهیه می تواند بر طعم میوه به نیز تأثیر بگذارد. میوه به به طور طبیعی سرشار از پکتین است که می تواند آن را برای تهیه مربا، ژله و سایر کنسروها ایده آل کند. با این حال، فرآیند پخت نیز می تواند بر طعم میوه تأثیر بگذارد. پختن بیش از حد میوه می‌تواند باعث شکسته شدن و ترش‌تر شدن آن شود، در حالی که کم‌پختن آن ممکن است باعث طعم خام و گس شود.

میوه کدام گونه از به شیرین است؟

در حالی که همه میوه‌های به هنگام خام خوردن طعمی ترش یا ترش دارند، برخی از انواع آن به دلیل طعم شیرین‌ترشان شناخته می‌شوند. برخی از شیرین ترین گونه های به عبارتند از:

به آناناسی: این گونه به خاطر طعم و عطر شیرین و گرمسیری اش معروف است.

به قهرمانی: این رقم دارای گوشتی شیرین و آبدار با طعم ملایم است.

به وان دمان: این رقم به خاطر میوه شیرین و معطرش معروف است.

به Smyrna: این نوع گوشتی شیرین و لطیف دارد که اغلب برای تهیه مربا و ژله استفاده می شود.

توجه به این نکته مهم است که حتی شیرین ترین گونه های به نیز طعم کمی ترش دارند، به خصوص وقتی خام مصرف شوند. با این حال، وقتی میوه به پخته شود یا در کنسرو استفاده شود، می تواند بسیار شیرین و خوش طعم شود.

زمان برداشت میوه به چه زمانی است؟

زمان برداشت میوه به عوامل مختلفی از جمله تنوع به، شرایط رشد و استفاده مورد نظر از میوه بستگی دارد. به طور کلی، میوه به باید زمانی برداشت شود که کاملاً بالغ است اما هنوز سفت است، معمولاً در اواخر تابستان یا اوایل پاییز.

یکی از راه‌های تشخیص آماده بودن میوه به، بررسی رنگ پوست است. میوه به در زمان رسیدن از سبز روشن به زرد مایل به سبز یا زرد تغییر می کند. علاوه بر این، میوه باید معطر و کمی نرم در لمس باشد.

روش دیگر برای بررسی اینکه آیا میوه به برای برداشت آماده است یا نه، بریدن میوه و بررسی دانه ها است. دانه ها باید قهوه ای و زمانی که میوه آماده چیدن است کاملاً رشد کند.

مهم است که از رسیدن بیش از حد میوه به درخت خودداری کنید، زیرا این امر می‌تواند منجر به میوه‌ای لطیف یا بافت ضعیف شود. با این حال، اگر میوه خیلی زود برداشت شود، ممکن است ترش یا قابض تر باشد.

پس از برداشت، میوه به را می توان تا چند هفته یا بیشتر در جای خشک و خنک نگهداری کرد.

پایین ترین و بالاترین دمایی که درخت به می تواند تحمل کند؟

درختان به طور کلی مقاوم هستند و می توانند طیف وسیعی از دماها را تحمل کنند، اما محدوده دمایی خاصی که درخت به می تواند تحمل کند به تنوع و شرایط رشد بستگی دارد.

به طور کلی، درختان به با آب و هوای خنک سازگار هستند و می توانند دمای کمتر از -۲۰ درجه سانتیگراد (۴- درجه فارنهایت) را در طول فصل خواب تحمل کنند. با این حال، آنها همچنین می توانند دمای بالای ۴۰ درجه سانتیگراد (۱۰۴ درجه فارنهایت) را در طول فصل رشد تحمل کنند، تا زمانی که به خوبی آبیاری شوند و هوا خیلی خشک نباشد.

همانطور که گفته شد، دمای شدید، به ویژه دمای خارج از محدوده نرمال برای یک رقم خاص، می تواند باعث استرس و آسیب به درخت شود. اگر پس از متورم شدن جوانه ها دما به زیر صفر برسد، درختان به ممکن است در فصل بهار بیشتر مستعد آسیب سرمازدگی باشند که می تواند به گل ها و میوه های جوان آسیب برساند.

به طور کلی، بهتر است گونه ای از به را انتخاب کنید که به خوبی با آب و هوای منطقه شما سازگاری داشته باشد و مراقبت مناسب برای کمک به رشد درخت انجام شود.

علت خشک شدن درخت به چیست؟

چندین دلیل ممکن برای خشک شدن درخت به وجود دارد:

تنش آبی: درختان به آبیاری منظم به ویژه در هوای گرم و خشک نیاز دارند. اگر درخت آب کافی دریافت نکند، ممکن است شروع به خشک شدن و پژمرده شدن کند.

شرایط نامناسب خاک: درختان به خاکی با زهکشی خوب و حاصلخیزی خوب نیاز دارند. اگر خاک خیلی فشرده، زهکشی ضعیف یا کمبود مواد مغذی باشد، درخت ممکن است شروع به خشک شدن کند و علائم استرس را نشان دهد.

آفات و بیماری ها: درختان به ممکن است در معرض طیف وسیعی از آفات و بیماری ها از جمله شته ها، حشرات فلس دار، سوختگی آتش و پوسیدگی ریشه باشند. اگر درخت آلوده به آفات باشد یا از بیماری رنج ببرد، ممکن است شروع به خشک شدن کند و علائم دیگری از استرس را نشان دهد.

تنش های محیطی: درختان به ممکن است به عوامل استرس زای محیطی مانند دماهای شدید، باد و یخبندان حساس باشند. اگر درخت در معرض این عوامل استرس زا قرار گیرد، ممکن است شروع به خشک شدن کند و علائم آسیب را نشان دهد.

برای جلوگیری از خشک شدن درختان به، مراقبت مناسب از جمله آبیاری منظم، کود دهی و کنترل آفات و بیماری ها مهم است. علاوه بر این، مهم است که گونه ای از به را انتخاب کنید که به خوبی با شرایط رشد در منطقه شما سازگار باشد و از عوامل استرس زای محیطی محافظت مناسبی داشته باشد.

بهترین کود برای درخت به

بهترین کود برای درخت به به شرایط خاص خاک و نیازهای غذایی درخت بستگی دارد. با این حال، به طور کلی، درختان به از کود متعادلی بهره می برند که نیتروژن، فسفر و پتاسیم را به نسبت تقریباً ۱۰-۱۰-۱۰ یا ۱۲-۱۲-۱۲ تأمین می کند.

کودهای آلی مانند کمپوست، کود مرغی یا پودر استخوان نیز می توانند برای تامین مواد مغذی درختان موثر باشند، زیرا به مرور زمان مواد مغذی را به آرامی آزاد می کنند و سلامت خاک را بهبود می بخشند.

برای جلوگیری از کوددهی بیش از حد، که می تواند به درخت آسیب برساند و به محیط زیست آسیب برساند، استفاده از کود در زمان مناسب و مقادیر مناسب بسیار مهم است. به طور کلی کود باید در بهار قبل از شروع رشد جدید و دوباره در پاییز پس از پایان باردهی درخت مصرف شود.

همچنین رعایت دستورالعمل‌های سازنده هنگام استفاده از کود بسیار مهم است، زیرا نرخ‌ها و روش‌های مصرف خاص ممکن است بسته به نوع کود و اندازه درخت متفاوت باشد. علاوه بر این، ایده خوبی است که به طور دوره ای خاک را آزمایش کنید تا مشخص شود که آیا به مواد مغذی اضافی نیاز است یا خیر و بر این اساس کاربرد کود را تنظیم کنید.